ចេះធ្វើល្ងង់ខ្លះទើបរស់បានយូរ

 

រឿងពក្កបណ្ឌិត

(បណ្ឌិតគួរធ្វើល្ងង់ក្នុងកាលខ្លះ)

ក្នុងកាលកន្លងទៅហើយមានកូនបក្សីបីគឺកូនក្ងោក កូនសារិកា និងកូនកុក នៅអាស្រ័នក្នុងសំបុក លើមែក ព្រឹក្សាជិតៗគ្នា សម័យនោះមានថ្មីព្រៃបីនាក់ នៅក្នុងដែលកំ្ពោជ បាននាំគ្នាត្រាច់ចរចូលទៅក្នុងព្រៃ ដើម្បីចាប់ម្រឹក ។ ថ្មើរព្រៃទាំងបីនាក់ ខំស្វែងរកម្រឹគអស់មួយថ្ងៃ ពុំបានជួបសោះ ដល់ពេល ល្ងាចជិត ត្រឡប់មកផ្ទះវិញ បានឃើញកូនបក្សីបីដែលនៅក្នុងសំបុកជិតៗគ្នានោះ ក៏ចាប់យកមួយៗម្នាក់ មកចិញ្ចឹម ។ ថ្មើរព្រៃទាំងបីនាក់នោះមានសេចក្តីស្រលាញ់ចំពោះកូនបក្សីនោះដូចជា កូនរបស់ខ្លួន ពួកគេបានគិតគ្នាថា ពួកយើងខំចិញ្ចឹមរក្សាបង្រៀនឲ្យមានបែបទល្អហើយយកទៅថ្វាយស្តេចជាគ្រៅងបណ្ណាការ ។ ថ្មើរព្រៃដែល ចិញ្ចឹមកូនក្ងោកខំប្រឹងបង្រៀនឲ្យចេះរាំចេះចច្រៀង  ចំក្រាបសំពោះ ឯសត្វក្ងោកជាសត្វមានគំនិតខ្វីល្ងង់ ចេះតែខំធ្វើតាមដរាបដល់ចេះពង់ពែនសំពះ រាំច្រៀងរហូតសមតាមបំណងម្ចាស់ ។ ម្នាក់ទៀតចិញ្ចឹម